Your cart is currently empty!
Over Jo en Veerle
Over de stichters
Vandemeulebroucke is een naam in de manuele therapie. Meer dan 35 jaren ervaring in de zorg van patiënten. In 2006 vervoegden ook de edele viervoeters tot hun patiëntenbestand.
Eerder had Jo Vandemeulebroucke de Manuele Therapie van de School van Utrecht voorzien van een belangrijke modificatie. Geheel in de behandelfilosofie van de grondlegger G. van der Bijl sr. tilde hij de methode van drie naar vier dimensies. Hiermee werd Jo de eerste therapeut die gewrichten mobiliseert in 4D : het VDM-concept in de Manuele Therapie.
Jo is de schrijver van De Technologie van het Wonder (2013) en De Kat in de Behandelkamer (2025)

Een tweelingsvlam van zorg, stilte en intelligentie
In elke academie die werkelijk iets nieuws wil bijdragen,
zijn er altijd twee bronnen:
een drager en een stil licht.
Zo is het ook hier.
Jo en Veerle vormen geen duo,
maar een polariteit —
twee polen van dezelfde stroom,
zoals Walter en Lao Russell dat waren:
de ene gericht op het werk,
de andere op het evenwicht dat het werk mogelijk maakt.
Samen zijn zij
de menselijke as
waaromheen deze academie draait.
🔹 Jo Vandemeulebroucke
De therapeut die het veld binnenstapte
Jo begon als manuele therapeut,
maar het was altijd duidelijk
dat zijn handen niet zijn grootste instrument waren —
het was zijn houding.
Hij zag beweging niet als mechanica,
maar als expressie van het veld.
Hij behandelde geen klachten,
maar patronen van richting en resonantie.
Hij ontdekte dat zachtheid geen tegenpool is van kracht,
maar een vorm van hogere precisie.
Vanuit die houding ontstond een methode
die geen naam draagt
maar een kwaliteit:
aanwezig zijn
tot het lichaam zichzelf herinnert.
Jo is de initiatiefnemer van
De Kat in de Behandelkamer,
en de grondlegger van het begrip
Van Hand naar Geest.
Zijn behandelingen hebben altijd
iets van stilte gedragen —
niet de afwezigheid van geluid,
maar de aanwezigheid van helderheid.
🔹 Veerle
Het stille midden van het werk
Waar Jo de therapeut is,
is Veerle de ruimte waarin het therapeutische kan bestaan.
Zoals Lao Russell bij Walter
is haar bijdrage niet altijd zichtbaar,
maar wel altijd voelbaar.
Zij is:
- de draagster van rust
- de spiegel van helderheid
- de bewaker van eenvoud
- de verzachter van de scherpe tijden
- de aanwezigheid waardoor Jo zijn diepte kan bewaren
In elke grote beweging staat iemand
die niet duwt maar draagt.
Veerle is dat stille fundament —
de zachte pool van een grote stroom.
Zonder haar zou de academie geen bodem hebben.
🔹 Hun gezamenlijke werk
Een academie die geworteld is in twee vormen van liefde
De academie is geen intellectueel project,
maar het natuurlijke gevolg
van een levenslange zoektocht naar:
- waarheid
- eenvoud
- zachtheid
- en de intelligentie die alles verbindt
Jo brengt de praktijk en de helderheid.
Veerle brengt het kompas en de stilte.
Samen zijn zij:
de menselijke kant van het veld.
🔹 Hun rol in de academie
Jo
- vormgever van de methode
- docent in de academie
- vertaler van veld naar techniek
- brenger van inzichten in houding, richting en resonantie
Veerle
- behoedster van rust in de academie
- medegrondlegster en stille stuwing van het geheel
Zonder Jo geen methode.
Zonder Veerle geen veld.
Alles wat leeft, beweegt in één veld. Een mens, een cel, een gedachte: ieder is een knooppunt in een groter patroon. De therapeut werkt niet aan een lichaam, maar in dat veld.

De therapeut is geen reparateur van lichamen, maar deelnemer van het ontstaan van gezondheid.
Elke zachte mobilisatie is een gesprek met dat patroon, een poging om coherentie te herstellen waar dissonantie is ontstaan. De hand herinnert het lichaam aan zijn oorspronkelijke ordening — zoals een stemvork die een snaar weer in trilling brengt.
Daarom is behandelen geen kunst van manipulatie, maar van herinnering.

